Dat Langeveld ook dichterlijke aspriraties heeft gehad, is niet wijd verbreid. Hij schreef bij tijd en wijle poezie, schonk zijn medewerkers bij bijzondere gelegenheiden soms een handgeschreven gedicht en publiceerde uiteindelijk, aan het eind van zijn carriere, twee dichtbundels - een in het Nederlands en een in het Engels. Het onderstaande gedicht vond ik in de nalatenschap, het werd nooit gepubliceerd.
Gebed
In de koepel van de Eeuwigheid
Welft zich de hemel der Oneindigheid. –
De volmaaktheid vliegt er op de wind.
De stille Diepte opent zich in een diepte Stilte.-
En de eindige vogel Mens zweeft hier
Naar hem zijn wieken dragen kunnen.-
Op het bouwland langs de dodenakker
Klinkt zijn lied der Welgezindheid.-
Hier groeit de Goedheid en zijn kind speelt er
Tot zijn tijd voorbij is
Zegen zij zijn deel, zijn werk en zijn nalatenschap
Amen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten